...

 ۱- از یک قوطی آلومینیومی در اطراف مودم استفاده کنید.

شما می توانید با بریدن قوطی آلومینیومی نوشابه و قرار دادن آن به صورت U شکل در اطراف مودم، افزایش سیگنال دهی مودم خود را امتحان کنید و به صورت موقت آن را انجام دهید

۲- مودم وای فای را در مرکز خانه یا محل کار خود قرار دهید.

این کار موجب می شود سیگنال های روتر اینترنت وای فای هدر نرود و با قرار گرفتن در مرکز ثقل خانه یا محل کار، به صورت متناسب در شعاع موردنظر شما سیگنال دهی کند

۳- مودم را روی یک میز بلند بگذارید.

قرار دادن روتر وای فای روی یک میز یا تاقچه به کاربران این امکان را می دهد تا از بیشترین میزان آنتن دهی بهره مند شوند و رضایت آنها از نحوه عملکرد آن بالا رود

۴- مودم را حداقل یکبار در شبانه روز خاموش کنید.

کاربران باید حداقل یک بار در شبانه روز مودم خود را خاموش کنند تا دستگاه بتواند عملکرد خود
را بهبود بخشد

۵- مودم را در کمد یا کابینت قرار ندهید.

قرار دادن مودم اینترنت وای فای در فضای بسته نظیر کمد دیواری یا کابینت می تواند تا حد زیادی جلوی آنتن دهی آن را بگیرد و به اصطلاح سیگنال دهی آن را کور کند

۶- با توجه به متراژ فضای داخلی خانه، مودم بخرید.

بسته به اندازه متراژ فضای داخلی خانه، از مودمهای تک آنتن، دو آنتن و چند آنتن استفاده و خریداری کنید

۷- مودم وای فای جدید بخرید.

عمر متوسط مودم های اینترنت وایرلس سه تا پنج سال است و بعد از آن به شدت سیگنال دهی و عملکرد آنها رو به تنزل می رود. اگر چندین سال است که از مودم خود استفاده می کنید، بهتر است به فکر خرید یک مودم جدید باشید

نظر شما چیست؟ فکر می کنید این راه حل ها در افزایش قدرت آنتن دهی مودم Wi Fi موثر هستند؟ کدام یک را تست کردید؟

بررسی آدرس IP از جمله چیزهایی است که برای کاربران مبتدی کمی سردرگمی ایجاد می‌کند. در این مطلب، به شما یاد خواهیم داد که این آدرس چیست و چگونه آدرس IP دستگاهتان را هم در سطح محلی و هم در سطح جهانی (در اینترنت) پیدا کنید.

ابتدا بهتر است که درباره‌ی آدرس IP کمی توضیح دهیم. آدرس IP یک شناسه‌ی منحصر به فرد است که با وصل شدن دستگاه به یک شبکه، به دستگاه داده می‌شود و دستگاه از طریق این آدرس در شبکه شناخته می‌شود. هر گاه که شما کامپیوتر شخصی، گوشی یا تبلتتان را به شبکه‌ی وای فای وصل می‌کنید، روتر شما به دستگاهتان یک آدرس IP می‌دهد. با این کار، دستگاهتان قادر خواهد بود که در شبکه تبادل ترافیک انجام دهد و در شبکه برای دیگر دستگاه‌ها قابل شناسایی باشد.

چیزی که در بالا ذکر کردیم، بیشتر برای آدرس IP در سطح محلی یا Local صدق می‌کند. در سطح جهانی، یا در اینترنت، سرویس دهنده‌ی اینترنت شما به روتر شما یک آدرس IP می‌دهد. از این آدرس برای تمام ترافیکی که در مودم شما رد و بدل می‌شود استفاده می‌شود، به این معنی که تمام دستگاه‌های متصل به روترتان دارای یک IP خواهند بود که همان به سایر کاربران نمایش داده می‌شود.

...

نحوه‌ی پیدا کردن آدرس IP عمومی یا جهانی
پیدا کردن این آدرس IP بسیار ساده است. تنها کافیست یک موتور جست و جو مانند گوگل یا Bing را باز کنید و عبارت what is my ip address را وارد قسمت جست و جو کنید. اکثر موتورهای جست و جو قادر به شناسایی آدرس IP شما هستند و معمولاً آن را در بالای نتایج جست و جو به شما نشان می‌دهند.

دانستن آدرس IP عمومی برای زمانی که قصد هاست کردن سروری در کامپیوترتان دارید به کارتان می‌آید. اگر قصد بازی کردن به صورت آنلاین داشته باشید، برای این که سایر کاربران به بازی شما ملحق شوند ابتدا باید آدرس IP خود را با آن‌ها به اشتراک بگذارید.

نحوه‌ی پیدا کردن آدرس IP محلی یا Local
ساده‌ترین راه برای پیدا کردن آدرس IP محلی، استفاده از پنل Command Prompt است. در منوی استارت یا پنل Run، عبارت cmd را وارد کنید تا پنل Command Prompt باز شود. در آن جا، عبارت ipconfig را وارد کنید و کلید Enter را فشار دهید.

وارد کردن این دستور، به شما نتایجی نسبتاً گیج کننده نشان خواهد داد که گاهاً برخی کاربران را به فکر کردن به این که سیستمشان دچار مشکل شده است وا می‌دارد. تنها قسمت مهم در نتایج نشان داده شده، قسمت IPv4 Address است. این آدرس، آدرس IP است که توسط روترتان به دستگاه شما داده شده است. در کنار این آدرس، قسمت Default Gateway از دیگر پارامترهای مهم است، این مورد معمولاً آدرس IP خود دستگاه روتر است.

در نظر داشته باشید که بر خلاف لیست تکی که در اسکرین شات زیر می‌بینید. نتایج حاصل از وارد کردن دستور ipconfig ممکن است چند لیست متفاوت به شما نشان دهد. به ازای هر شبکه‌ای که در دستگاه شما برقرار است، یک لیست به شما نشان داده می‌شود. به عبارت دیگر، اگر دستگاه‌تان هم به شبکه‌ی وای فای وصل باشد و هم اتصال کابلی وجود داشته باشد، به شما دو لیست برای هر دو آداپتور نمایش داده می‌شود. به دنبال آداپتور شبکه‌ی مورد نظرتان در لیست‌های نمایش داده شده بگردید و آدرس IP مربوط به آن آداپتور را بررسی کنید. آداپتور‌های غیر فعال نیز دارای عبارت Media Disconnected در مقابل نام آداپتور هستند.

همان طور که قبل‌تر گفتیم، این آدرس IP محلی یا Local، شناسه‌ای است که دستگاه شما با آن در شبکه‌ی محلی یا خانگی شما شناخته می‌شود. همانند مثالی که قبل‌تر برای شبکه‌ی جهانی زدیم، اگر قصد دارید که سرور بازیتان را تنها در سطح محلی راه اندازی کنید، باید آدرس IP محلی را به کاربران دیگر بدهید تا آن‌ها بتوانند به بازی شما متصل شوند.

در انتها نیز بهتر است به نکته‌ی دیگری اشاره کنیم. اکثر روترهای بی سیم (وایرلس) دارای بخشی هستند که به شما لیست کامل دستگاه‌های متصل به روتر را نشان می‌دهند. این نیز راهی دیگر برای پیدا کردن آدرس IP دستگاه‌هایتان است. علاوه بر آن، روترها نیز دارای آدرس IP دیگری هستند که در سطح جهانی برای اتصال به اینترنت استفاده می‌کنند و در اکثر موارد نام این آدرس WAN Address یا نامی مشابه آن است.

نحوه‌ی دسترسی به تنظیمات روتر بستگی به مدل و سازنده‌ی آن دارد، ولی معمولاً می‌توان با وارد کردن آدرس IP روتر در مروگر به آن تنظیمات دسترسی پیدا کرد. آدرس IP خود روتر معمولاً همان آدرسی است که مقابل Default Gateway نمایش داده می‌شود و در این جا، همانطور که در اسکرین شات بالا می‌بینید، به احتمال بسیار زیاد با وارد کردن آدرس http://192.168.0.254 به تنظیمات روترمان دسترسی پیدا خواهیم کرد.

مطلب مرتبط:

چطور لینک دانلود فایلی را در وبلاگم قرار دهم؟

اینکه شروع به کار وبلاگ نویسی در کشور ما بسیار خوب بود و برای اولین بار شاهد بودیم مردم آزادانه در مباحث اجتماعی و سیاسی مشارکت می کردند و نظرشان بی واسطه منتشر می شد امری غیرقابل انکار است، اما آیا این روند همچنان ادامه دارد یا وبلاگ نویسی در ایران مرده است!

گروه فرهنگ و جامعه گرداب؛ “سال وبلاگ نویسی” در ایران بسیار خوب آغاز شد. فضای وبلاگ نویسی تحت تاثیر جامعه ای از جوانان تحصیلکرده قرار داشت که حرفهای آنها برای خواننده فارسی زبان نو بود. در این فضا، علاوه بر وبلاگ نویسان داخلی، گروهی از وبلاگ نویسان نیز در خارج از کشور حضور داشتند و توانستند بخشی از آنچه در آنجا اتفاق می افتد را به خواننده فارسی زبان داخل کشور منتقل کنند، یا عده ای دیگر که به زبان انگلیسی آشنایی داشته و توانستند خلاصه ای فارسی از محتوای انگلیسی منتشر شده در فضای مجازی را در وبلاگ خود منتشر کنند. گروهی از زنان تحصیلکرده از روزمرگی ها و آنچه در ذهن داشتند یا در جامعه تجربه می کردند نوشتند و در این میان تعداد قابل توجهی خبرنگار نیز وبلاگ نویسی را تجربه کردند و توانستند کانالی غیررسمی اما جذاب برای اخبار و مسائل اجتماعی و سیاسی باشند.

...

در آن زمان فضاهای دیگری مانند چت روم ها برای بحث و ارتباط بین کاربران وجود داشت اما به دلیل فضای متفاوتی که داشتند بحث آنها یا به جدال و فحاشی می کشید یا در بهترین حالت به جایی برای دوست یابی یا انتشار محتوای تبلیغاتی تبدیل می شد. وبلاگ نویسی فضایی مناسب، جدی و فاخر را برای تبادل نظر بین کاربران ایجاد کرد.

در بسیاری از مواقع موج های وبلاگی کارکرد هشتگ هایی را داشتند که این روزها در شبکه های اجتماعی مورد استفاده قرا می گیرند؛ موج هایی که می توانستند در جریان های روز سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی روز تاثیرگذار باشند. در آن برهه زمانی، سایت هایی برای انتشار هدفمند مطالب وبلاگی به وجود آمدند و تعدادی از خبرگزاری ها نیز بخش ویژه ای از سایت خود را به مطالب منتشر شده در فضای وبلاگی اختصاص می دادند.

«آیا وبلاگ نویسی مرده؟»، «آیاوبلاگ نویسی در ایران روبه خاموشی است؟»، «آیا وبلاگ نویسان فسیل شده اند؟»، «باید مرگ مغزی وبلاگ نویسی را باور کرد..!!؟» یا «آیا وبلاگ ها هم می میرند؟» عناوینی است که کارشناسان یا کاربران فضای مجازی به ویژه در حوزه وبلاگ نویسی و عدم استفاده از این فضا، در دنیای مجازی امروز به کار می برند.

عناوینی که می خواهند به نوعی زوال بلاگستان یا همان شهری که به عقیده بعضی، امروزه خیلی کوچک شده را به کاربران نشان داده و یا در رد و انکار این پدیده حرف بزنند.

اما اکثر آنها که روزگاری وبلاگ نویس فعالی بوده اند یا همچنان فعال مانده اند معتقدند نه وبلاگ نویسی مرده و نه وبلاگ نویسان می میرند.

همچنانکه علیرضا شیرازی، مدیر سایت های پارسیک و بلاگفا شهریورماه سال 91، گرافی از تعداد مطالب منتشرشده توسط وبلاگ های زیرمجموعه بلاگفا منتشر کرد و در وبلاگش توضیح داد که بی تردید فعالیت کمّی وبلاگ ها نسبتا به گذشته نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش هم داشته است. اما با توجه به گروه های سنی جدیدی که به وبلاگ نویسی توجه نشان می دهند شاید محتوای کلی تولید شده، از آنچه ما در سال های اول وبلاگ نویسی شاهد بودیم متفاوت شده یا با انتظارات ما همخوان نباشد.

او در این مطلب، عنوان کرد که معتقد است حداقل براساس آمار، رکودی در محتوای تولید شده در وبلاگ های فارسی وجود ندارد و به این مسئله نیز اشاره کرد که آمار ماه های آخر همه میلیونی هستند و از کل پست های یک سال اول فعالیت سایت بیشتر هستند.

هرچند اوضاع در سال 91 قطعا با شرایط کنونی جامعه فرق دارد و در صحبت های اخیر، مدیر سایت بلاگفا از وضعیت فعلی به عنوان«زمستان در تولید محتوای فضای مجازی» یاد می کند اما چون باز هم به بیان وی «میوه شبکه های اجتماعی جدید به شیرینی دوران طلایی وبلاگ نویسی نیست»، وبلاگ نویسی همچنان در ایران زنده است و در این بین محتوای تولید شده در وبلاگ های نسل نو، تغییر کرده است.

آن هم به این دلیل که هر وبلاگ نویس برای نوشتن هر پست زمان می گذارد، فکر می کند و به همین دلیل انتظار خوانده شدن مطلبش را دارد اما چیزی که در شبکه های اجتماعی اتفاق می افتد اظهارنظرهای بدون فکر و لایک کردن پست های مرتبط و غیرمرتبط است.

از سوی دیگر برخی وبلاگ نویسان فعال معتقدند ورود رقبایی همچون شبکه‌های اجتماعی به فضای مجازی چند خدمت بزرگ به وبلاگ‌نویسی کرده که یکی از مهمترین نمونه های آن، پالایش فضای وبلاگ نویسی است؛ چراکه تعداد زیادی از وبلاگ نویسان از این فضا، برای انتشار محتوای سطحی (از پست های احساسی گرفته تا مطالبی با محتوای فکاهی) استفاده می کردند که با رشد شبکه های اجتماعی، عموم این افراد به شبکه های اجتماعی کوچ کردند. اتفاقی که باعث شد آنچه در بلاگستان باقی مانده است، محتوای قابل تحلیل و کارآمد باشد.

در این میان مراکزی هم مانند دانشکده ارتباطات اننبرگ دانشگاه پنسیلوانیا آمریکا هستند که در پژوهش های خود می گویند ناقوس پایان کار وبلاگ ها به صدا در آمده است؛ در این پژوهش که در سال 93 انجام شده، از «زوال بلاگستان در ایران» سخن گفته شده است. در این پژوهش آورده شده که ایران بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹ یعنی ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۸، جزو برترین کشورها در وبلاگ نویسی و ترویج آن بوده است.

البته باید به این مسئله نیز اشاره کرد که بین بیست سایت برتر ایران در سایت الکسا، عنوان 4 سرویس ارائه دهنده خدمات وبلاگی دیده می شود. در این بین، بلاگفا با رتبه 5، بالاتر از دو شبکه اجتماعی اینستاگرام و تلگرام قرار دارد؛ پس نمی توان وبلاگ نویسی را امری منسوخ به حساب آورد.

آنچه واقعیت دارد این است که فضای بلاگستان شبیه روستایی کم سروصدا است که دور از جنجال و هیاهوی شهر کار خودش را انجام می دهد و مخاطب فرصت بیشتری برای مطالعه دارد.

در عین حال هر وبلاگی که باقی مانده برای خودش اعتبار و آبرویی قائل است که دیگران می‌توانند همچون منبع موثق به آن استناد کنند نه مثل شبکه‌های مجازی که کسی نداند اصل یک خبر از کجا آمده یا اصلا خبری صحت دارد یا خیر.

اتفاقی که در این عصر مجازی برای وبلاگ افتاده این است که وزن و اعتباری متفاوت یافته و کارکردش در برابر شبکه های اجتماعی تغییر کرده است.

در اینکه وبلاگ نویسی حداقل به این زودی ها نخواهد مرد شکی نیست چراکه جای یک رسانه مستقل و تاثیرگذار همواره در فضای مجازی خالی خواهد بود. چه اینکه همینک هم مسابقات وبلاگ نویسان برتر، برگزار و طی آن گزارش می شود که وبلاگ نویسی نسبت به گذشته تخصصی تر و کاربردی تر شده است.

اگر عمر بلاگ نویسی به سر آمده باشد، شما قطعاً متوجه این موضوع خواهید شد.

چندین سال پیش، زمان پایان عمر بلاگ نویسی پیش بینی شده بود؛ اما در پی تکامل تاکتیک های تولید محتوا و جذب مخاطب افزایش توقع و انتظار کاربران از محتواهای آنلاین، بیش از پیش بر ارزش و اهمیت این پلتفرم افزوده شد.

تا زمانی که مردم به دنبال پاسخ برای پرسش های پیچیده ی خود میگردند، بلاگ ها همچنان به حیات خود ادامه خواهند داد.

به این پرسش ها خوب فکر کنید: زمانی که به دنبال یک پاسخ فوری برای یک پرسش هستید، آیا به سراغ کتاب های خاک گرفته ی دایره المعارف میروید؟ یا پرسش خود را روی یک قطعه پوست گوساله ی کرم خورده مینویسید و آن را با کبوتر نامه رسان به مخاطبتان میرسانید؟

یا شاید به سراغ موتورهای جستجو می روید؟!

اگر شما هم در زمره‌ی اکثریت مردم قرار بگیرید، به منظور یافتن پاسخ های فوری برای پرسش های خود به سراغ موتور جستجوی گوگل میروید. در حقیقت، این سایت روزانه بیش از 3.5 میلیارد درخواست جستجو دریافت میکند؛ به عبارتی بیش از 40.000 درخواست جستجو در ثانیه!

زمانی که از سایت گوگل سؤال میپرسید، یکی از سه اتفاق زیر روی می دهد:

   1- صفحه ی نتایج موتور جستجو، مستقیماً به پرسش شما پاسخ می دهد.

   2- موتور جستجو، چندهزار صفحه ی وب را که احتمالاً پاسخ شما در آنها وجود دارد، به شما نمایش می دهد.

   3- با خطا روبرو میشوید.

زمانیکه پاسخ پرسش خود را در فضای آنلاین جستجو میکنید، احتمال دارد که پاسخ شما در یک صفحه ی وب نفهته باشد. متون و مطالب مندرج در بلاگ های باکیفیت، پاسخ پرسش های شما را درباره ی موضوعات و سوژه های تخصصی خود میدهند.

...

حال، چنین نتیجه گرفتیم که بلاگ ها هنوز زنده اند! اما هنوز کارکرد و کارایی دارند؟

با فرض بر اینکه همین الآن در حال خواندن یک بلاگ باشید، باید صراحتاً نتیجه بگیریم که بلاگ ها هنوز هم کارایی دارند. مطمئناً، شما برای یادگیری دستورالعمل رانندگی به یک بلاگ مراجعه نمیکنید؛ اما زمانیکه به دنبال دستور تهیه‌ی یک غذا، اطلاعات مربوط به یک کسب و کار یا یک برنامه برای سفر خود میگردید، بلاگ ها به عنوان منابع اصلی اطلاعات پیش روی شما خواهند بود.

اگر مالک یک شرکت یا یک بازاریاب هستید، بلاگ‌ها کاربردهای بسیار جدی تر و مهم تری برای شما خواهند داشت. بلاگ ها، بهینه سازی موتور جستجوی درون سایت را ارتقا میدهند؛ بر اعتبار مطالب و محتویات می افزایند؛ و در جذب مخاطب نیز کارآمد هستند.

هدف از ساخت و مدیریت یک بلاگ چیست؟

 بلاگ نویسی، به عنوان یک پلتفرم، هنوز عمرش به پایان نرسیده است؛ اما ارزش و اهمیت پست های بلاگ ها، روز به روز کمتر و کمتر میشود.  اکثر بلاگ ها به نوجوان هایی تعلق دارند که به دنبال یک فضای دیجیتال برای تخلیه ی هیجان ها و احساسات متلاطم و ناپایدار خود میگردند. دیگر بلاگ های مطرود یا رو به انحطاط نیز به کسب و کارهایی تعلق دارند که به اشتباه تصور کرده اند که مشتریانشان برای خواندن تبلیغات طولانی، فضای مجازی را جستجو میکنند.

به عبارت دیگر، بلاگ های بی فایده و بی کیفیت محکوم به نابودی هستند؛ و بلاگ های ارزشمند و خوش ساخت به حیات خود ادامه خواهند داد.

بلاگ های مرتبط با کسب و کار، زمانی کارایی خود را از دست میدهند که دیگر قادر به جذب مخاطب و خواننده نباشند. مدیران بلاگ های ناموفق، یک اصل و حقیقت مهم را همیشه فراموش میکنند: هیچکس برای خواندن تبلیغات، محیط آنلاین را جستجو نمیکند. خوانندگان و مخاطبان وبلاگ ها، تبلیغات را به عنوان یک جزء جدایی ناپذیر از زندگی پذیرفته اند؛ اما هیچکس حقیقتاً مایل و مشتاق به تماشا یا خواندن تبلیغات یک شرکت نیست. اگر یک وبلاگ صرفاً به تبلیغات طولانی و تعریف و تمجید از یک برند اختصاص داشته باشد، قطعاً مخاطب آن را نادیده میگیرد و به سراغ یک بلاگ دیگر می رود.

 مخاطبان و خوانندگان فضای مجازی، به جهت یادگیری به سراغ یک بلاگ میروند. آن ها به دنبال کسب دانش هستند و طبیعتاً، توقع دارند که پاسخ پرسش های خود را از بلاگ ها پیدا کنند.

 اگر یک بلاگ، پیش از طرح هرگونه درخواست (تبلیغاتی) از خواننده، پاسخ پرسش او را در اختیارش قرار دهد، قطعاً تبدیل به یک بلاگ موفق خواهد شد. حتی اگر مخاطب یا خواننده ی بلاگ، درخواست تبلیغاتی بلاگ را نپذیرد، آن بلاگ پیشنهادات بهتری از برند را پیش روی مخاطب قرار خواهد داد. در طول زمان، خواننده هایی که از محتواهای بلاگ یک برند استفاده ی مؤثر کرده اند، برای چندمین بار به بلاگ مذبور باز خواهند گشت. مخاطبان و خوانندگان بلاگ، به زمان کافی برای کسب آشنایی با یک برند احتیاج دارند و پس از آنکه با برند آشنا شدند، تبدیل به یک مشتری یا خریدار میشوند.

به مثال زیر توجه کنید:

فرض کنید شما قصد دارید طریقه “تایپ” را یاد بگیرید. شما عبارت “آموزش تایپ” را در گوگل جستجو میکنید و آن سایت نیز یک میلیون نتیجه به شما نشان میدهد. شما نخستین صفحه ی پیشنهادی را باز میکنید. در آن سایت، آموزش گام به گام “تایپ ده انگشتی” ارائه شده است. در انتهای این مطلب، یک تبلیغ برای خرید کیبورد مناسب درج شده است. شما زمانی به این لینک تبلیغاتی میرسید که از قبل، اطلاعات موردنیاز خود را دریافت کرده اید. شما میتوانید سایت را به کل ببندید؛ یا روی لینک کلیک کنید و اطلاعات بیشتری درباره ی تایپ بخوانید.

اما اگر به محض ورود به سایت، با تبلیغ فروش کیبورد مواجه میشدید، احتمالاً به سرعت آن سایت را ترک میکردید. به همین دلیل، یکی از قوانین اساسی و مهم در بلاگ نویسی، آن است که مخاطب و نیاز او را در اولویت قرار دهید.