موضوع: "آنچه یک وبلاگ نویس باید بداند"
هیچ کس اهمیت نمیدهد شما ناهار چی خوردید- فصل اول: پانزده دقیقه وقت دارید؟
سه شنبه 93/03/13
اگر پست قبلی این سری را نخواندهاید، اینجا میتوانید آن را پیدا کنید.
خب هیچ ایدهای ندارید و فقط چند دقیقهای وقت دارید که یک پست بنویسید. این بیست ایده میتواند الگوی زبانی شما برای نوشتن پستهای کوتاه و شیرین باشد:
یک: اربابی معظم شوید!
دو: اقرار کنید.
سه: چیزی هدیه بدهید.
چهار: جوانگرایی کنید.
پنج: خردمند و فرزانه باشید.
شش: شکر نعمت کنید.
هفت: سیاهمشقهایتان را زیر و رو کنید.
هشت: جواب دهید.
نه: آدم بهتری شوید.
ده: خاطرهباز و نوستل شوید!
یازده: سردبیر باشید.
دوازده: پارتیبازی کنید.
سیزده: سنتها و آیینها را پاس بدارید.
چهارده: مراقب حرف دهانتان باشید.
پانزده: جاهای خالی را پر کنید.
شانزده: ایده بدهید.
هفده: ارسالتان را پیامک کنید.
هجده: خبرچینی خودتان را بکنید.
نوزده: آتوآشغالهایتان را به ما بدهید.
بیست: کف ما را ببرید!
در پست های بعدی هر کدام از بیست ایده بیان خواهند شد .با ما همراه باشید .
هیچکس اهمیت نمیدهد شما ناهار چی خوردید
شنبه 93/02/27
چه وبلاگنویس باشید و چه مطالبتان را در شبکههای اجتماعی یا گروههای آنلاین منتشر کنید، محبوبیت و تاثیرگذاری شما تابع یک چیز است: اینکه مطالب شما را چند نفر میخوانند، چند نفر به نوشتههای شما اهمیت میدهند یا به آن اعتماد دارند. «پادشاهی محتوا» لقبیست که به فضای وب دادهاند.
در فضای فارسی وب ولی وضعیت تولید محتوا بحرانی است: در بلاگستان، در شبکههای اجتماعی و در سایتهای تخصصی، به جز جزایر تکافتادهای که گاهگاهی سر برمی آورند، بیشتر محتوایی که همخوان میشود تقلیدهایی از میمهای خارجی یا جملات قصار و گزینگویهها (و آن هم گاهی تقلبی) ست. مسلما بخشی قابلتوجه از این مردگی محتوایی را میتوان به محدودیتها و تهدیدهایی که هست نسبت داد، ولی این مسئولیت را از دوش ما برنمیدارد. مایی که مجبوریم چارههایی پیدا کنیم تا لااقل خود را از بحران خلاص کنیم و تولیدکننده محتوایی باشیم که برای دیگران جالب باشد.
چگونه میشود محتوایی ساخت که برای دیگران جالب باشد، مخصوصا وقتی که ایدهای به ذهنمان نمیرسد؟ یک وبلاگنویس در کتاب خود سعی میکند به این پرسش پاسخ دهد. در کتاب هیچکس اهمیت نمیدهد شما ناهار چی خوردید: یکصد ایده برای وبلاگ شما (که به یاد داشتن عنوانش به اندازه خواندن متنش برای زندگی مفید است) نویسنده با نثر طنازانه و هوشمندانهاش یکصد الگوی کاربردی پیشنهاد میکند که میتواند راهگشای سریعی برای نوشتن در وب باشد.
مقدمه ی نویسنده :
وجهه وبلاگنویسی خیلی وقتها برایم الهامبخش بوده است. میلیونها نفر هستند که وبلاگنویسی آنها را تشنهی نوشتن و انتشار نوشتههایشان کرده است. برای بسیاری، وبسایت شخصیشان اولین جایی در زندگیشان است که داوطلبانه خود را بروز دادهاند یا طرحی از خود گذاردهاند. اتفاق بزرگیست! این انقلابیست در حوزه ارتباطهای انسانی؛ یک اتفاق شگفتانگیز و تاریخیست! این صدای بودن انسان هاست! روشی کاربردیست برای بیرون آمدن از لاک خود و حرف زدن!
پس چرا وقتی کسانی که در سر دغدغهی نوشتار و زبان دارند همدیگر را در خیابانها میبینند از شادی به هوا نمیپرند و نمیزنند قدّش؟ خب، بگذارید اولین پست یک وبلاگ را بررسی کنیم:
سلام دوستان!
خب. و پست دوم:
امروز ناهار ساندویچ خوردم. خیلی خوشمزه بود!
هوم… و سوم:
یه احساسی دارم. نمیدونم درباره چی بنویسم.
فهمیدید؟
خوب الان نظریه خودم را برایتان میگویم. مثل هر کار دیگر، هنگام شروع کردن وبلاگ نویسی با یک انتخاب مواجه هستید: میتوانید انرژی خود را صرف ساختن چیزی خلاقانه و نظرانگیز کنید که به پیشرفت اجتماع کمک میکند، یا میتوانید یک «من هَم!» بر کپهی عظیمی که از محتوایِ تکراریِ میانمایگانِ جهان ساخته شده بیندازید.
میخواهید از گرفتار شدن به سندرم «من هَم!» پیشگیری کنید؟ خب، پاسخ در مقابل روی شماست. «هیچکس اهمیت نمیدهد شما ناهار چی خوردید» به شما کمک میکند تا پستهایی بنویسید که بازدیدکنندگان را هوادارشما میکند. از صد ایدهای که در این کتاب آمدهاست استفاده کنید و به خوانندگانتان محتوایی تازه بدهید و وبلاگنویسی را به چیزی لذتبخش و شگفتآمیز تبدیل کنید. سایت شما چنان خواهد درخشید که متعجب به انگشتان روان و درحالتایپ خود چشم خواهید دوخت.
اگر برایتان جالب است میتوانید این صد ایده را، که میتواند دستور زبان شما در وبلاگنویسی یا شبکههای اجتماعی باشد در پستهای بعدی دنبال کنید. کتاب «هیچکس اهمیت نمیدهد شما ناهار چی خوردید» در پنج فصل تنظیم شده است که ما هم به همین ترتیب آن را برای شما دوستان عزیز قرار خواهیم داد:
فصل یک – پانزده دقیقه وقت دارید؟
فصل دو – نیم ساعت تلویزیون را خاموش کنید.
فصل سه – یک ساعت در برابر مانیتور.
فصل چهار – آسوده و آرام بنویسید.
فصل پنج – مانند یک نویسنده واقعی.
منبع : یک پزشک
برچسب ها (وبلاگ نویسان حرفه ای بخوانند!)
شنبه 93/01/23
عزیزانی که مطالب آموزشی ما را دنبال می کنند در پست های اخیر در ارتباط با بهینه سازی وبلاگ برای موتور های جستجو مطالبی را خواندند :
بهینه سازی وبلاگ برای موتورهای جستجو(بازدیدکنندگان وبلاگ شما از کجا می آیند؟)
محتوا، پادشاه وبلاگ شماست
پیشبینی کنید که کاربران احتمالاً چه چیزی را جستجو خواهند کرد
تیتر، تیتر و تیتر
به مطالب قبلی خودتان لینک بدهید
خواننده، خواننده می آورد
سعی کنید از دیگران لینک بگیرید
حوزه فعالیت تان را مشخص کنید
اهمیت به روز رسانی منظم
در ارتباط با مبحثی که داشتیم : “پیش بینی کنید که کاربران احتمالا چه چیزی را جستجو خواهند کرد ؟ “
می توانید کلمات کلیدی خود را به هنگام درج مطلب جدید در کادر “برچسب ها” که زیر پنجره درج مطلب جدید قرار دارد تایپ نموده و بین کلمات از کاما (،) استفاده کنید .
به این ترتیب شما چند کلمه کلیدی برای مطلب جاری خود ذکر کرده اید که در پیدا شدن مطالب شما در موتورهای جستجو بسیار تاثیر گذار خواهد بود .
اهمیت به روز رسانی منظم
سه شنبه 92/11/15
هر چه به روز رسانی وبلاگ شما بیشتر باشد، دفعاتی که موتور جستجو اسپایدرهای اش را به سراغ تان میفرستد تا مطالب تان را لیست کند، افزایش می یابد.
یعنی مطالب جدیدی که شما تولید می کنید، به جای یک یا چند هفته، طی چند ساعت یا روز در موتور جستجو فهرست میشوند و در اختیار کاربران اینترنت قرار می گیرند.
انتشار مطالب در فاصله های زمانی مشخص، از تعداد بالای به روز رسانی هم مهمتر است. بهتر است به جای اینکه در یک هفته ۱۰ مطلب منتشر کنید و هفته دیگر هیچ مطلبی نداشته باشید، به گونهای برنامهریزی کنید که در هر هفته تعداد مطلب کمتر داشته باشید. اما در تمامی هفتهها مطلب برای انتشار داشته باشید.
از آیتم های متحرک استفاده نکنید
سه شنبه 92/11/01
باور کنید اکثر خوانندهها علاقهای به دیدن یک ساعت بزرگ در وسط صفحه یا پروانه ای که از این طرف به آن طرف وبلاگ پرواز میکند، ندارند. آیتم های متحرک که اکثراً برای زیبایی به وبلاگ اضافه میشوند باعث میشوند حواس خواننده پرت شود و گاهی اوقات حتی موجب ناراحتی بیننده می شود. در چنین حالتی به راحتی صفحه وبلاگ شما بسته خواهد شد و خواننده خودتان را از دست می دهید. علاوه بر این استفاده از پنجره های بازشونده کوچک تبلیغاتی یا بعضی پیامهایی که به صورت Popup به بیننده میدهید کار مناسبی نیست.
کامنت گذاری در وبلاگ ها و فواید آن
دوشنبه 92/10/30
یکی از راههای افزایش رتبه سایتها و وبلاگها لینکهایی است که در دیگر سرویسها به صفحات ما میخورد. برای اینکار راههای متفاوتی وجود دارد و ما قصد داریم درباره یکی از سادهترین و پربازدهترین روشها که کامنتگذاری در وبلاگها یا همان ” نظر دادن “ست صحبت کنیم.
ثبت نظر در وبلاگها باعث لینک خوردن صفحه شما در مطالب آن وبلاگ خواهد شد و هرچه اینکار را افزایش دهید لینکهای بیشتری به صفحات خود برگشت میدهید اما برای استفاده صحیحتر از بخش نظرات وبلاگها چند نکته قابل ذکر است:
سعی کنید از نام حقیقی به جای نام حقوقی استفاده کنید
تا جایی که ممکن است پشت نام تجاریتان مخفی نشوید، سعی کنید با نویسنده مطلب و خوانندگان آن وبلاگ صمیمی و گرم باشید. اینکار حس اطمینان بیشتری در آنها به وجود میآورد. نامتان را کامل بنویسید و یا از نام خانوادگی تان استفاده کنید تا حس صمیمیت حفظ شود.
بهترین کامنتها را شما ثبت کنید
کامنت گذاشتن فقط برای ثبت لینک نیست پس سعی کنید نظری بنویسید که حداقل دو خط و مرتبط با موضوع باشد. هیچ وقت از نظراتی مانند «خیلی خوب بود به منم سر بزن» و جملات این چنینی استفاده نکیند. سعی کنید نشان دهید که نه تنها مطلب را بصورت کامل خواندهاید بلکه نقطه نظری قابل احترام دارید؛ اینکار باعث میشود دید مشترکان و خوانندگان و حتی نویسندگان آن وبلاگ به اشخاصی مانند شما تغییر یافته و حتی برای خواسته شما زمان بگذارند!
به دیگر نظرات جواب دهید
با اینکار میتوانید گفتگوی وبلاگی آغاز کنید و درباره آن با افراد جدیدی بحث و مبادله اطلاعات کنید. شاید بپرسید چه سودی دارد!؟ خوب چه چیزی بهتر از اینکه با افراد جدیدی آشنا شوید که تجارت یا وبلاگ خودتان را در ذهن آنها ثبت کنید؟ و یا بازدیدکنندگان جدیدی که فقط برروی اسمتان کلیک نکردهاند و از شما اطلاعاتی دارند که درنظرشان انسان با احترام و با اعتباری هستید.
سریع باشید
مطالب را در اولین زمانهای انتشار مطالعه و برایشان نظر ثبت کنید. اینکار نیز دو مزیت عالی دارد. اول اینکه بسیاری از مطالب در ابتدای انتشار دارای بازدید بالایی هستند که میتواند باعث انتقال ترافیک نسبتا خوبی به صفحات شما شود. و مزیت مهمتر آن این است که موتورهای جستجو معمولا در دقایق اولیه انتشار مطالب وبلاگها را ایندکس میکنند پس سرعت عمل را رعایت کنید تا لینک شما هم در ایندکس موتورهای جستجو ثبت شود.
نظر شما چیست ؟!!