ازنکات مهم جذب مخاطب رابطه زنده وتعامل فکری با مخاطبین است. سعی کنید نظر بیننده را بپرسید و انتقاد پذیر باشید. مهم نیست که طولانی جواب بدهید فقط با نزاکت پاسخ بدهید ومهم این است که پاسخ بدهید

هرچقدر شما بیشتر فروتن و خوب باشید کارتان بیشتر می گیرد. اگر کارتان تظاهر باشد چیزی نمی شوید. منظور از فروتن در اینجا این است که لحن نوشته تان ملایم وعاطفی باشد نه تلخ وزننده. مثلا در باره اقشار مختلف اگر با لحن تند بنویسید چه بسا که گروه مهم وبزرگی از بازدیدکنندگان تان همانها باشد که از دست خواهند رفت

سعی کنید در وبلاگ خود وبلاگنویس دیگری را بزرگ کنید و در مورد آن بنویسید. چون مخاطب شما و قتی کار شما را می بینید، به سرش می زند که در مورد شما بنویسد! Jeff Jarvis می گوید:« در این دنیای جدید، لینک مانند پول و اعتبار است، لینک ها به شما شخصیت عطا می کنند، لینک با ارزش است» مخاطبانتان را تشویق کند که وبلاگ داشته باشند، ودر وبلاگ شان راحت کارکنند. اگر خودشان مطالب زیادی ننوشتند از جای دیگری باذکردقیق منبع بگیرند. وبلاگ نویسی یعنی تمرین نوشتن. مهم همان اقدام به نوشتن و تجربه حضور در خانواده بزرگ وبلاگ نویسان است که با افتادن در این میدان به تدریج به وبلاگ نویس حرفه ی و با تجربه تبدیل خواهید شد.

وبلاگ شما باید شناخته شود باید با دیگر وبلاگ نویسان بصورت مستقیم ارتباط برقرار نمایید و در بخش نظرات وبلاگ پس از نوشتن نظر، لینک وبلاگ تانرا بگذارید که دوفایده دارد یکی اینکه طرف مقابل شما از این طریق به شما سر می زند سود دیگرش اینکه لینک وبلاگ شما باید در هرجای انترنت نشر شود آنقدر لینک وبلاگ خودرا در همه جا بگذارید که گوگل وبلاگ شما را به عنوان یک وبلاگ مهم بشناسد و برای وبلاگ شما بازدید کننده بفرستد.

سر همه ما شلوغ است، e-mail ها پشت سر هم در inbox انباشته و فراموش می شوند، درس،مشغله،خانواده و و و 

کارتان را به خاطر وبلاگ تان تعطیل نکنید اما وبلاگ تان را نیز تعطیل نکنید. دست کم بعد از یک هفته سری بزنید و وبلاگ تان را رنگ و روغنی بزنید و کمی تغذیه و تقویت نمایید. نکته مهم همان ادامه دادن است که پس از مدت زیادی آمار بازدید وبلاگ شمارا بالا می برد و با بالا رفتن آمار وبلاگ تان انگیزه تداوم کارتان نیز تقویت می شود و با تقویت انگیزه و کار متقابلا آمار وبلاگ تان افزایش پیدا می کند.

ضعف ایده‌‌ها

این هم از مشکلات بسیار جدی وبلاگ‌هاست. قاعده‌ی درست وبلاگ‌نویسی این است که وبلاگ، یک ایده‌ی کلی داشته باشد  و همین‌طور هر پست هم ایده‌ی مشخصی داشته باشد. اما … در عمل چند اشکال زیر رخ می‌دهد:

ـ نداشتن ایده‌ی کلی: خیلی از وبلاگ‌ها، از نداشتن ایده‌ی کلی رنج می‌برند. پراکنده‌نویسی و نداشتن هدف مشخص، هم خود نویسنده را گیج می‌کند و هم خواننده‌گان‌اش را. در این حالت یا باید سبک نگارشی‌تان خیلی جذاب باشد، یا جنجالی بنویسید و یا خوش‌شانس باشید که مشتری‌های‌تان را از دست ندهید!

ـ نوشتن، بدون ایده: بعضی پست‌ها را که می‌خوانیم؛ آخرش از خودمان می‌پرسیم: خوب که چی!؟ نویسنده قرار بود به من چه چیزی را انتقال بدهد؟ این‌که خود را به نوشتن متعهد کنید خوب است؛ اما خواهش می‌کنم وقتی واقعا ایده‌ای ندارید (حالا این ایده می‌تواند حتا در حد ترجمه‌ی یک خبر باشد)، ننویسید!

ـ نوشتن با ایده‌های تکراری: نوشتن با ایده‌های تکراری و حتا ادبیات تکراری (!) جز خسته کردن مخاطب، نتیجه‌ای ندارد. البته نوشتن در مورد ایده‌های تکراری خوب است اگر از زاویه‌‌ی دید جدیدی می‌خواهید به ماجرا وارد شوید و واقعا نکته‌ی ناگفته‌ای دارید.

ـ نوشتن با ایده‌های ضعیف: وبلاگ‌نویسی هم بازاریابی دارد. یک وبلاگ‌نویس، هر چقدر هم انگیزه‌های قوی داشته باشد به بازخوردهای مخاطبان (مثل تعداد هم‌خوان شدن، تعداد لایک در گودر و فیس‌بوک و گوگل پلاس وان، کامنت‌ها و …) زنده است. شما باید بتوانید مشتریان‌تان را جذب کنید و سپس آن‌ها را نگه‌دارید. با ایده‌های ضعیف، هیچ وقت در این راه موفق نخواهید شد.

وبلاگ‌های موفق دنیای وب، آن‌هایی هستند که نه همیشه ولی اغلب ایده‌های منحصر به‌فرد و یکتایی دارند که در هیچ جای دیگر دنیای وب فارسی پیدا نمی‌شوند.